- ақылсыз
- глупый, безумный
Казахско-русский словарь для учащихся и студентов. 2015.
ақылсыз
Смотреть что такое "ақылсыз" в других словарях:
Волюнтаризм — (лат. voluntas ерік) – ерікті болмыстың жоғары принципі деп мойындайтын, ерікті бастаманы табиғат пен қоғамның объективтік заңы деп ойлайтын (есептейтін) және адами мақсаттылықты, ерік білдіру мен іс әрекетті абсолюттендіретін философияның бір… … Философиялық терминдердің сөздігі
ақылзайып — (Қарақ.) ақылсыз, ессіз … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әуміш — (Түрікм., Красн.) әумесер, есерсоқ. Ақылсыз ә у м і ш тап болса, Атасын таптап құл етер (Түрікм., Красн.). Мендей есалаң, ә у м і ш, ашық ауыз қатын жоқ шығар жер бетінде (Ө. Қан., Құд., 224). қ. әугіп адам, әуекей, әуескі, әумәсір, әулекей … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қоспақ — 1 (Орал, Жән.) ақылсыз, ақымақ. Ой, қ о с п а қ, істеген ісіңнің бәрі де ұнамайды маған (Орал, Жән.) 2 Қ орда., Жал.; Шымк., Түркіс.) біртуманың нар маясы мен таза тұқымды бураны будандастырудан алынған буданның екінші ұрпағы … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ноқатек — 1 (Өзб., Бұх.) әкесі белгісіз адам. Н о қ а т е к деп малға болмаса, адамға айтуды қойып барамыз (Өзб., Бұх.) 2 (Шымк., Түркіс.) ақылсыз … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тенік — (Монғ.) жынды, ақымақ, әумесер, есерсоқ. Жұмыс істемей арақ ішіп т е н і к боп кетіпті (Монғ.). [Монғолша тэнэг ақымақ, ақылсыз, тэнэг хэрэг ақымақтық (Қаз. монғ. сөз., 1977, 22)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тәйтік — (Түрікм., Таш.; Жамб., Сар.) ерке, бөспе, ұшқалақ. Ол бір жүрген т ә й т і к адам, оның айтқанына сеніп алданып қалмаңдар (Түрікм., Таш.). Шолпан Маман байдың ерке қызы. Бірақ ол т ә й т і к ақылсыз емес (“Стал. туы”, 1939, №32). О. Бөкеевте… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
зерсіз — сын. Зер салмаған, зейінсіз, ақылсыз. ≈ З е р с і з бала болмайды, әңгіме оған ой сала білуде … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қалмақ — зат. ауыс. Ақылсыз, ақымақ, түлей. – Исі қазақты бай кедейге бөлетін сен кім едің ей, тексіз қ а л м а қ! – деп айқай салғанда ақ сары жігіттің екі самайы аяқ астынан нарт қызарып жүре берді (О.Сәрсенбай, Шығ., 4, 87) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қаупая — зат. жерг. Бос, құр кеуде, бөспе. Берекесі бірікпес, Күнде жиып құрасаң. Кей қ а у п а я ақылсыз, Ақы пұлы бір асам (А.Үлімжіұлы, Шығ. жин., 2, 282) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сарамас — I зат. в ет. Малдың басы ісіп кететін, өте жұқпалы ауруы (Ж.Бабалықұлы, Мал ауру., 191). Ентігіп ері жатыр мұрны терлеп, Бұқадай көктемдегі мала басқан. Жер тіреп тұмсығымен жатыр терлеп Жазылған жылқы құсап с а р а м а с т а н (Таңжарық: Егем.… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
